Σάββατο του Λαζάρου

Ή ανάσταση του Λαζάρου είναι το μεγαλύτερο θαύμα πού έκανε ο Χριστός πριν από την Ανάσταση Του.
Γνωρίζοντας τις εξελίξεις ο Χριστός καθυστέρησε τη μετάβαση Του στη Βηθανία και όταν έφθασε, οι αδελφές του Λαζάρου Μάρθα και Μαρία, Τον οδήγησαν στον τάφο. Εκεί έδάκρυσε και «διέταξε» τους παριστάμενους να αφαιρέσουν το λίθο πού κάλυπτε τον τάφο. Μετά εκραύγασε με φωνή μεγάλη: «Λάζαρε, δεύρο έξω». Και ο νεκρός πού τέσσερις ημέρες ήταν στον τάφο και εμύριζε, άρχισε να περπατά! Το θαύμα έγινε, αφού προηγήθηκε ή ενέργεια του ανθρώπου (ή αφαίρεση του λίθου, ή οποία μπορούσε να γίνει άνετα από τον Χριστό, ενώ πλησίαζε τον τάφο). Όμως, έτσι θέλησε και έτσι πάντοτε θέλει ο Θεός. Οι άνθρωποι να κάνουμε τα ανθρώπινα (ο,τι πρέπει και φυσικά, πάντοτε εντός των δυνατοτήτων μας) οπότε ο Θεός, κάνει τα θεϊκά. Ούτε εμείς μπορούμε να κάνουμε τα θεϊκά (τα υπεράνω των δυνάμεων μας) – ματαιοπονούμε, ούτε ο Θεός κάνει τα ανθρώπινα, αυτά πού εμείς πρέπει να κάνουμε φανερώνοντας την προαίρεση μας.
Ό Λάζαρος για το φθόνο των αρχόντων φυγαδεύτηκε στην Κύπρο όπου έζησε ως Επίσκοπος αλλά 30 χρόνια. Όταν το 63 μ.Χ. απέθανε για δεύτερη φορά, στον τάφο του πού βρίσκεται στον ομώνυμο Ναό της Λάρνακας ανέγραψαν: «Λάζαρος ο τετραήμερος καί φίλος του Χριστού».
Το Σάββατο αυτό είναι το μοναδικό αναστάσιμο! Ή ακολουθία περιλαμβάνει αναστάσιμα ευλογητάρια, το «Άνάστασιν Χριστού θεασάμενοι», πρίν από τον Ν’ Ψαλμό και στην απόλυση, το «Ό Άναστάς έκ νεκρών, Χριστός…».

Please follow and like us:
error

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *