Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως τοποθετήθηκε σοφότατα από τους Αγίους Πατέρες στο μέσον ακριβώς της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ώστε οι πιστοί να ξεκουράζονται ατενίζονταςτον Τίμιο Σταυρό και να πέρνουν δύναμη ασπαζόμενοι τον Τίμιο Σταυρό.
Η δύναμις του Τιμίου Σταυρού φανερώνεται ακόμα εντονώτερα εάν σκεφθούμε ότι ο Σταυρός του Χριστού αποδείχθηκε η ζυγαριά πάνω στην οποία μετρήθηκε η αξία της ανθρώπινης ψυχής, περίτρανα φανερώθηκε το βάρος της αμαρτίας για τον άνθρωπο χύνοντας ο κύριος το αίμα του και η άπειρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο που οδήγησε τον Χριστό παθόντα επί του Σταυρού ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μή απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον (Ιω.3,16).
